Steeds meer mensen zijn het polariseren zat. Daar worden we eerder slechter dan beter van. Wellicht zitten we op een kantelpunt, waarbij we leren om respectvoller om te gaan met mensen die ‘anders’ zijn dan onszelf. En slaan steeds meer mensen die weg in, om te ontdekken dat dit het (werk)leven sociaal rijker maakt.
Voor de meeste organisaties is er nog een andere noodzaak: het oplossen van de arbeidskrapte.
Een aantrekkelijke werkgever zijn voor alle generaties helpt. Niet alleen voor de jongste, maar ook voor de oudste. De jongste generaties zijn de kleinste, dus die binnenhalen is al een uitdaging. Maar stel dat 30% van de groeiende groep 65+’ers zo’n drie dagen wil doorwerken – dat is mijn inschatting – dan lost dat een deel van de arbeidskrapte op.
Maar er is meer nodig, meer medewerkers uit het buitenland. Door veel ICT-bedrijven wordt al actief in het buitenland geworven. In sommige werken 50 tot 100 verschillende nationaliteiten. Bij ASML zijn het er zelfs 123. Meer organisaties volgen die weg. Bovendien zijn de jongste generaties diverser. Daarmee wordt het steeds belangrijker om ook aantrekkelijk te zijn voor mensen met verschillende culturele achtergronden.
Voor veel organisaties is goed samenwerken met zowel generatie- als met culturele diversiteit een uitdaging. Met mijn partner @Audry Bron – expertise culturele diversiteit – ontdekte ik dat daarvoor dezelfde ingrediënten nodig zijn.
Wordt vervolgd.